Orta Çağ’da devlet eğitim sisteminin sarsılma­ya başladığı dönemden itibaren Roma Kilisesi’nin kendi okul organizasyonlarını -devletten bağımsız olarak- geliştirmeye başlamasıyla değişim süreci içerisine girmiştir. Bu yıllarda “pagan” Doğu’nun okulları yavaş yavaş tarih sahnesinden silinirken “Hristiyan” Batı’nın eğitim kurumları yükselişe geçmiştir. 529 yılında­ki imparatorluk fermanıyla Atina’da Platon’un kurduğu Akademia kapatılırken, aynı yıl Monte Cassino açılmıştır. Yine yerel kiliselerin denetiminde ilkokulların açılmasıyla ilgili yasal düzenlemelerde önemli adımlar kaydedilmiştir. Roma Ki­lisesi, tüm çalışan sınıfın eğitim sorumluluğunu üzerine aldığını ilan etmiştir. Bu doğrultuda zaman ve mekânın muhtelif ihtiyaçlarına göre; (i) Hristiyanlık dinini yeni kabul edenler için ilmihâl okulları (ii) Hristiyanlık dinini yaymak ve sapkın eğilimlerle mücadele etmek için felsefe okulları, (iii) ruhban sınıfının yeni üyelerini yetiştir­meye yönelik piskopos ve katedral okulları olmak üzere eğitim kurumları başlıca üç kategoride toplanmıştır.