Manastır okullarının yalnızca dini hedeflere yönlendirilmesi

Orta Çağ’da devlet eğitim sisteminin sarsılma­ya başladığı dönemden itibaren Roma Kilisesi’nin kendi okul organizasyonlarını -devletten bağımsız olarak- geliştirmeye başlamasıyla değişim süreci içerisine girmiştir. Bu yıllarda “pagan” Doğu’nun okulları yavaş yavaş tarih sahnesinden silinirken “Hristiyan” Batı’nın eğitim kurumları yükselişe geçmiştir. 529 yılında­ki imparatorluk fermanıyla Atina’da Platon’un kurduğu Akademia kapatılırken, aynı yıl Monte Cassino açılmıştır. Yine yerel kiliselerin denetiminde ilkokulların açılmasıyla ilgili yasal düzenlemelerde önemli adımlar kaydedilmiştir. Roma Ki­lisesi, tüm çalışan sınıfın eğitim sorumluluğunu üzerine aldığını ilan etmiştir. Bu doğrultuda zaman ve mekânın muhtelif ihtiyaçlarına göre; (i) Hristiyanlık dinini yeni kabul edenler için ilmihâl okulları (ii) Hristiyanlık dinini yaymak ve sapkın eğilimlerle mücadele etmek için felsefe okulları, (iii) ruhban sınıfının yeni üyelerini yetiştir­meye yönelik piskopos ve katedral okulları olmak üzere eğitim kurumları başlıca üç kategoride toplanmıştır.

Kendilerine özgü bir çivi yazısı geliştirmişlerdir (Hititler), Rasyonel işlerde eğitim dünyasına katkı sağlamışlardır (İonyalılar), Teknik ve mühendislik bilgisi gerektiren alanlarda katkı sağlamışlardır (Urartular), Oyuncakları eğitim amacıyla kullandıkları anlaşılmıştır (Frigler).

Urartular; taş oymacılığı, mimari yapılar, su bentleri, göletler vb. teknik ve mühendislik bilgi ve becerisi isteyen alanlarda ilerlemişlerdir. Bu tür işlerin ve becerilerin gelişebilmesi ve yeni nesillere aktarılabilmesi sınırlı da olsa düzenli bir eğitim faaliyetine bağlıdır. Doğru cevap A seçeneğidir.

sabah namazından hemen sonra

Enderunda padişahın resmî ve özel kıyafetleriyle ilgilenmek, onları temizlemek ve hazırlamakla görevli bölüm sefirli koğuşudur.

Cami, bir Müslüman beldesinin en belirgin göstergesidir. Dolayısıyla Müslü­man beldelerde merkezî konumu daima camiler belirlemiştir. Toplum, büyük öl­çüde camiye göre örgütlenmiştir. Osmanlı klasik döneminde meydana gelen kül­liyelerin de en büyük unsurlarından biri camiler olmuştur. Dolayısıyla medreseler ve diğer eğitim merkezleri büyük ölçüde cami çevresinde bulunmaktadır. Süley­maniye, Ayasofya, Fatih, Selimiye medreseleri bunun en güzel örneğidir. Medrese ile cami arasında sıkı bir ilişki vardır. Medrese hocaları aynı zamanda camilerde de dersler vermişlerdir.

Hint eğitiminin felsefesini oluşturur: 1. Canlı olan hiçbir şeyi öldürmemek. 2. Başkasının karısına, kızına dokunmamak, saygı göstermek. 3. Başkasının malına dokunmamak. 4. Yalan söylememek. 5. Sarhoş eden her türlü içkiden sakınmak.

İlk yabancı okul 1583’te Galata’da Fransız Cizvitleri tarafından açılmıştır. Bu tarihte 5 Cizvit rahip İstanbul’a gelmiş ve Saint-Benoit kilisesine yerleşerek, burada Cizvit tarikatının esaslarını öğreten bir okul meydana getirmişlerdir. Bundan kısa bir süre sonra yine Fransızlar tarafından Galata’da Saint-Georges kilisesinde ikinci bir yabancı okul daha açılmıştır. Bu tarihlerden sonra çok az yabancı okul açılmasına karşın, II. Mahmut Dönemi’nden itibaren ise yabancı okul sayısı çığ gibi büyümüştür.

Fenikelilerin eğitim önemli eğitim özelliklerinden biri meslek eğitime önem verilmesidir.

Roma eğitiminin etkin simalarından Plutarch ise eğitimle ilgili görüşlerini Ahlak başlığı altında toplamıştır. Roma’daki ahlaki çöküntünün ancak eğitimle düzelebileceğine inanmıştır. Ona göre eğitimin amacı, çocuklara güzelden hoşlanmayı çirkinden kaçmayı öğretmektir.

Eğitime

İnka Medeniyeti’nde de (1438-1533) astronominin yanı sıra; Mayalar tarafından geliştirilen hiyeroglofi yazı sisteminin ilerletildiği ve şehir­leri birbirine bağlayan geniş yollarla nafia mühendisliğinde muazzam başarılara imza attıkları bilinmektedir. İnkaların, Güney Amerika’nın yağmur ormanlarında 12.000 mil uzunluğunda yol inşa ettikleri tespit edilmiştir. Başkent Cuzco’da İnkalı mühendisler, asırlar boyu doğal afetlere direnmeyi başaran piramit şeklinde güneş tapınağı inşa etmişlerdi. İnkaların dinî inançları zamanı temel almaktaydı. Başka bir ifadeyle, doğru zamanda doğru ibadeti gerçekleştirebilmeleri için za­manı doğru bir şekilde dönemlere ayırabilmeleri ve bu dönemleri yanlışsız olarak hesaplamaları gerekmişti. Bu nedenle birçok takvim geliştirilmişti.

Son yıllarda taş kitabelerin, seramiklerin, sütunların, tapınak duvarlarının üzerindeki yazılar ve resimlerle ilgili yapılan araştırmalar; bu dönemde kullanılan yazı sistemlerinin yalnızca resimlerden ibaret olmadığı ve sesli bir sistem olduğu­nu ortaya çıkarmıştır.

İnkalar, tıp biliminde de gelişmiş olup hastalıklara karşı bitki­sel tedavi konusunda uzmanlaşmışlardı. Ayrıca İnkalı öğrenciler, doğal boyalarla renklendirdikleri ipleri kullanarak Quipas denilen yeni bir kayıt tutma tekniği geliştirmişlerdi. Bu yöntem sayesinde muhasebe kayıtları, istatistikler tutulabilmiş ve tarihî gün ve olaylar kayıt altına alınabilmiştir. Bölgeler arasındaki vergi payla­şımları da rahipler tarafından kayıt altına alınmıştır.

Uygurlar, İran ve civarından Mani dinini aldıkları gibi aynı bölgeden özellikle Maveraünnehir’den Soğdak alfabesini almışlar ve özel bir Uygur alfabesi geliştirmişlerdir. Bu yazı ile kütüphaneler dolduran Uygurlar; edebiyat, sanat ve din konularında kitaplar kaleme almışlardır. Baskı yoluyla bu kitapları çoğaltmışlar, böylece okur-yazarlık artmış ve toplumun bilgi düzeyi yükselmiştir. Yerleşik hayat düzeni Uygurlarda planlı ve örgün eğitim sisteminin oluşturulmasını kolaylaş­tırmış; bilgi ve kültür düzeylerinde ulaştıkları seviyenin neticesinde yüzyıllarca çeşitli Türk ve yabancı devletlerin saraylarındaki kâtip, bürokrat, danışman, ter­cüman, muhasebeci, öğretmen ihtiyaçlarını tamamlamışlardır.

Mısır’da eğitimle ilgili en eski metinlerden biri Ptah-Hotep tarafından kaleme alınmıştır. Eserin amacı, gençlere vazifelerini öğretmenin yanında, onların diğer toplumlarla ilişkisini sağlamak; aile, devlet ve toplum hayatındaki görevlerini hatırlatmaktı.

Cevap A'dır.

Retorik, gramer ve diyalektik 

Osmanlı klasik döneminde tasavvuf hayatı yaşayan grupların şehirdeki mekânlarına tekke ad verilirdi.

Temel amacı “tapınak şövalyeleri”ni yetiştirmek olan  yetiştirmek olan eğitim kurumu Piskopos okullarıdır.