Hz. Peygambere ve daha sonra dört halifeye dinî ve din dışı konularda her şey sorulabiliyordu. Onların cevap veremedikleri meseleleri diğer sahabelerden öğrenirlerdi. Ayrıca Basra, Kufe, Mısır, Mekke ve Medine’deki mescidler ve âlimlerin evleri birer ilim yuvası hâline geldi.Emevî halifeleri, çocuklarını dil, belâgat, şiir ve hitabet gibi konularda daha iyi yetişmeleri için bedeviler arasına gönderirdi. Nitekim Muâviye b. Ebi Süfyan oğlu Yezîd’i bu maksatla Bâdiye’ye yollamıştı.Türkler, neslin devamını sağlayan çocuğa çok önem verdikleri gibi, onun terbiyesi ve yetişmesi hususunda da hassasiyet gösterirlerdi. Devletin devamının teminatı kabul ettikleri şehzadelere daha çok ehemmiyet verirlerdi. Bu düşünceler içinde olan Selçuklu hükümdarları, oğullarına, dinî, millî, manevî ilimlerin yanında; idari, mali, askerî ve siyasi işleri öğretmek için ümerâdan birini atabeg/ atabey ünvanıyla hoca tayin ederler ve istikbalin hükümdarlarını en iyi şekilde yetiştirmeye çalışırlardı.Şehzadelerin idari uygulamada yüksek rütbeli bir görevli nezaretinde eğitimi Osmanlılarda da devam etmiş, bu kimseye “lala” adı verilmiştir. Doğru cevap C şıkkıdır.