Meşhur sınıf düzenlerinin başında Helene Parkhurst’un Dalton Planı gelir. Montessori ile birlikte çalışmış olan Parkhurst, önce Laboratuvar Planı ile özürlü çocuklara bireysel eğitim uygulaması yaptı. Sonra bunu uzun süre çalıştığı Dalton Lisesinde uyguladı ve düzenlemeye “Dalton Planı” dedi.

Bu modelde her bir ders için özel “Laboratuvarlar” kurulmuştur. Bu nedenle akıma “Laboratuvar Planı”da denilmiştir. Laboratuvarlarda, öğrencilere yalnızca yardım ve rehberlik etme tarzında çalışan bir “ders öğretmeni” bulunmaktadır. Yer yönünden
gerekli olanaklara sahip olmayan okullarda ise bunların yerine geçmek üzere “ders köşeleri” kurulmuştur. Okulda ayrıca din, beden eğitimi, müzik gibi belirli konular için de birer “sınıf öğretmeni” yer almaktadır. Uygulamada geleneksel ders planı terkedilmekte ve bir yılda yapılacak çalışma, on çalışma ayına karşılık gelmek üzere on parçaya, yani on sözleşmeye (kontrat) ve bunlar da kendi içerisinde haftalık çalışma
planlarına bölünmektedir. Öğrenci, öğretmenden her ders alanından belirli bir ödev konusunu, bununla ilgili önergeleriyle birlikte almakta ve bu dersi hazırlamayı, imza vererek üstlenmektedir. Üzerinde çalışma yapılacak ödevler, güçlük derecelerine göre yüksek, orta ve düşük seviyeli çalışma planları hâlinde kademelendirilmiştir.