Elektromenyetik dalgalar bitki büyümesi açısından dokuz bölgeye ayrılmaktadır.
1. Bölge (1000 nm’den daha büyük dalga boyundaki bölge, kızılötesi): Bitkiler üzerinde özel bir etki göstermez. Bitki tarafından absorbe edilen bu radyasyon, biyokimyasal bileşimlere karışmadan sıcaklığa dönüştürülür.

2. Bölge (1000-720 nm): Bitkiler üzerinde özel boy uzatıcı etkileri olan bölgedir. Tohum çimlenmesi ve çiçeklenme bu bölgedeki ışıktan etkilenir fakat absorpsiyon
oranı azdır.

3. Bölge (720-610 nm, görünür ışık): Klorofil tarafından çok hızlı absorbe edilir.
Vejetatif büyümeyi, fotosentezi, çiçeklenmeyi ve tomurcuklanmayı kuvvetli bir şekilde etkiler.

4. Bölge (610-510 nm, görünür ışık): Bitki pigmentleri tarafından daha az absorbe edilen bölge olduğundan vejetatif büyüme ve fotosentez üzerinde daha az etkiye sahiptir.

5. Bölge (510-400 nm, görünür ışık): Klorofil tarafından en yüksek absorpsiyonun gerçekleştiği bölgedir ve vejetatif büyüme ve fotosentez üzerinde çok büyük etkisi vardır.

6. Bölge (400-380 nm, UV/görünür ışık): Işığın bitki pigmentleri tarafından alınmaya başladığı bölgedir.

7. Bölge (380-315 nm, UV/görünür ışık): Bitki üzerinde olumlu veya olumsuz bir
etki göstermez.

8. Bölge (315-280 nm, UV): Bitkilere çok büyük zarar vermez fakat renk solması
görülür.

9. Bölge (280 nm’den daha kısa dalga boyundaki bölge, UV): Bitkiler için çok zararlıdır.