Su, karbondioksit ve inorganik tuzları kullanarak kendi besinlerini sentezleyen canlılara ototrof canlılar denir. Doğru cevap D'dir.

Bölge (315-280 nm, UV): Bitkilere çok büyük zarar vermez fakat renk solması
görülür.

Nötr gün bitkileri fotoperiyotta yani gün uzunlugundan etkilenmeyen bitkilerdir. Bu bitkilerin çiçeklenmesinde rol oynayan faktörler; sıcaklık, nem, topraktaki besin maddesi miktarı ve bitkilerin yetişme ortamındaki sıklıklarıdır. Fasulye, domates, pirinç, karahindiba gibi bitkiler nötr gün bitkilerine örnek olarak verilebilir.

Mısır, çilek, soya fasülyesi ve patates kısa gün bitkilerine verilecek örneklerdendir.

Hava sıcaklığı günün saatlerine göre değişiklik gösterir. Bu şekilde günlük sıcaklık değişmelerine termoperiyot adı verilirken; bitkilerin nöbetleşe olarak gece ve gündüz sıcaklıkları arasındaki değişim istemelerine termoperiyodizm denir. Doğru cevap D'dir. 

Yüzme Evresi: Derinliğin yaklaşık 20 cm’lere kadar azaldığı yerlerde nilüfer (Nymphaea sp.), su sümbülü (Eichhornia sp.), su mercimeği (Lemna sp.) gibi yüzen bitkilerin alana yerleşerek öncü türlerin yerini alma evresidir.

Biyosfer ve ekosfer; canlı küre olarak da adlandırılan biyosfer yerkürede canlıların yaşadığı bölümdür. Özellikle sıcaklık ve yağış faktörlerinin etkisi altında geniş bir bölgede ya da kara parçasının önemli bir bölümünde ve belirli bir ana vejetasyon tipi ile kaplı olan alana biyom adı verilir. Kommunite (biyosönoz=tür topluluğu); belli bir ortamda ve uygun ortam koşullarında yaşayan, yaşadığı ortamda etkileşim halinde bulunan çeşitli türlere ait bireylerin oluşturduğu topluluktur. Ekosistem, belirgin sınırları olan, biyotik (canlı) ve abiyotik (cansız) bileşenlerin ekolojik sistem oluşturacak şekilde birbirleriyle etkileşimiyle bir araya gelen ve bir sistem olarak çalışan bir birimdir. Bir ekosistemdeki bitki, hayvan çeşidi ve sayısı, bir başka ekosistemde bulunan bitki, hayvan çeşidi ve sayısı ile bu ekosistemlerin coğrafik yapısı, iklim vb. gibi cansız bileşenleri de farklılık gösterebilir.

Toprağın bulunduğu yerden; yağışlar, sel suları, rüzgâr, çığ vb. etkenlerle taşınması olayına erozyon denir.

Marmara bölgesi geçiş iklimi koşullarına bağlı olarak ürün çeşitliliği en fazla olan bölgedir. Doğru cevap D seçeneğidir.

Çayır ve mera ekosistemlerinin belli başlı ögeleri su şekilde sıralanabilir;
• Abiyotik (cansız) maddeler; toprak, su, kaya, çevrede bulunan temel organik ve inorganik bileşikler,
• Üreticiler, ototrof organizmalar; fotosentez yapan yeşil bitkiler,
• Tüketiciler, heterotrof organizmalar; diğer canlılarla beslenenler,
• Ayrıştırıcılar; genelde bakteri ve mantarlar olup ölü protoplazmik kompleks bileşikleri daha basitlerine parçalayanlar.

Düz araziler, eğimi %4’den küçük olan arazilerdir.

Bu bitkilerde kritik gece uzunlugu minimum karanlık saat sayısıdır ve çiçeklenme gece uzunlugu, kritik karanlık süresini  aştığı zaman gerçekleşir. Bir diğer deyişle, uzun gün bitkilerinin tam tersine, kısa gün bitkileri 13-14 saat ışıklanma süresinin altındaki sürelerde çiçeklenirler.

Meraların bilimsel ve teknik dayanağı olmadan gelişigüzel ve ekonomik olmayan bir şekilde otlatılması, kontrolsüz otlatmadır ve düzensiz otlatmaya devam edildiği sürece mera bozulması kaçınılmazdır.

Elektromenyetik dalgalar bitki büyümesi açısından dokuz bölgeye ayrılmaktadır.
1. Bölge (1000 nm’den daha büyük dalga boyundaki bölge, kızılötesi): Bitkiler üzerinde özel bir etki göstermez. Bitki tarafından absorbe edilen bu radyasyon, biyokimyasal bileşimlere karışmadan sıcaklığa dönüştürülür.

2. Bölge (1000-720 nm): Bitkiler üzerinde özel boy uzatıcı etkileri olan bölgedir. Tohum çimlenmesi ve çiçeklenme bu bölgedeki ışıktan etkilenir fakat absorpsiyon
oranı azdır.

3. Bölge (720-610 nm, görünür ışık): Klorofil tarafından çok hızlı absorbe edilir.
Vejetatif büyümeyi, fotosentezi, çiçeklenmeyi ve tomurcuklanmayı kuvvetli bir şekilde etkiler.

4. Bölge (610-510 nm, görünür ışık): Bitki pigmentleri tarafından daha az absorbe edilen bölge olduğundan vejetatif büyüme ve fotosentez üzerinde daha az etkiye sahiptir.

5. Bölge (510-400 nm, görünür ışık): Klorofil tarafından en yüksek absorpsiyonun gerçekleştiği bölgedir ve vejetatif büyüme ve fotosentez üzerinde çok büyük etkisi vardır.

6. Bölge (400-380 nm, UV/görünür ışık): Işığın bitki pigmentleri tarafından alınmaya başladığı bölgedir.

7. Bölge (380-315 nm, UV/görünür ışık): Bitki üzerinde olumlu veya olumsuz bir
etki göstermez.

8. Bölge (315-280 nm, UV): Bitkilere çok büyük zarar vermez fakat renk solması
görülür.

9. Bölge (280 nm’den daha kısa dalga boyundaki bölge, UV): Bitkiler için çok zararlıdır.

Yağışlarla veya sulama ile iyice ıslanan toprağın nem tutma kapasitesi tarla kapasitesi olarak adlandırılır. Bir diğer ifade ile tarla kapasitesi, suya doymuş toprakta fazla suyun akmasında sonra toprakta kalan su miktarıdır. Su tutma kapasiteleri büyük olduğundan killi topraklar ile organik madde içeriği yüksek olan toprakların tarla kapasiteleri de yüksektir. Bu tür topraklar, doygunluğa ulaştıktan sonra hacimlerinin %40’ı kadar suyu tutabilirler. Kumlu topraklarda ise bu oran yalnızca %3’tür.

Uygulamalı Ekoloji (Ekoteknoloji): Çevrenin korunmasında ekolojik verilerin kullanıldığı bölümdür.

Bir yerin iklimini oluşturan güneşlenme süresi, sıcaklık, basınç, rüzgar, nem ve yağış gibi hava olaylarının tamamına iklim elemanı denilmektedir. İklim etmenleri ise enlem derecesi, kara ve denizlerin etkisi, toprak yapısı, yükseklik, rüzgar yönü, yer şekilleri, bitki örtüsü ve deniz akıntıları gibi faktörlerden oluşmaktadır.