XVII. ve XVIII. yüzyılda Fransız edebiyatında idealist ya da kuramsal (teorik) bir eleştiri anlayışı vardır. Bütün eserler aynı doktrine göre ve kabul edilmiş bir ideale göre yargılanıyordu. Sanatta ahenk, düzen, kurallara uyma ve ölçü, ahlak, nezaket, saygı, dürüstlük ve efendilik vazgeçilemeyecek niteliklerdi.