Bu eğilimin arkasında üç önemli faktör yer almaktadır: Günümüzde ekonomi politikaları, ticaret politikaları ve sosyal politikalar arasındaki geçişliliğin ve bağımlılığın artması sonucunda işverenlerin ticari çıkalarını koruyan örgütler ile işveren sendikaları arasındaki sınırların birbiriyle kesişmesi, toplu pazarlıkların düzeyi merkezden uzaklaştığı için işveren sendikalarının toplu pazarlık işlevlerinin azalması ve işverenlerin ticari ve üretimle ilgili çıkarlarını koruyan örgütlerin önem kazanması ve işveren sendikaları ile diğer işveren örgütlerinin birleşerek hem üye sayısı hem de finansman yapısı güçlü işveren örgütleri oluşturma isteği.