Zorunlu tahkim, tarafların toplu iş mücadelelerine gitmelerinin yasaklandığı ülkelerde veya grev hakkının tanındığı ancak bazı işkollarında, bazı işyerlerinde veya belirli koşulların varlığı hâlinde greve gidilmesinin yasaklandığı ülkelerde toplu iş uyuşmazlıklarının üçüncü bir kişi veya kurul tarafından çözümlenmesidir. Zorunlu tahkimin, gönüllü tahkimden ayrılan noktası, toplu iş uyuşmazlıklarının çözümü için başvurulmasının yasal olarak zorunlu olmasıdır. Bir başka ifadeyle zorunlu tahkim, toplu iş uyuşmazlıklarının çözümünde tarafların kendi istekleriyle değil; yasal nedenlerle gittikleri bir yoldur. Bu nedenle zorunlu tahkime yasal veya kanuni tahkim de denilmektedir. Zorunlu tahkimin verdiği kararlar, gönüllü tahkimin verdiği kararlarda olduğu gibi, tarafları bağlayıcıdır. Toplu iş mücadelelerine gitmenin yasak olduğu ülkelerde ve durumlarda, toplu iş uyuşmazlığının hakeme veya hakem kurullarına götürülmesi ve hakemin veya hakem kurullarının vereceği kararlara uyulması zorunludur. 

Gönüllü tahkim, tarafların toplu iş sözleşmesine koydukları hüküm uyarınca veya uyuşmazlığın herhangi bir aşamasında aralarında anlaşmaları üzerine uyuşmazlığın üçüncü bir kişi veya kurul tarafından çözümlenmesidir. Gönüllü hakemi, taraflar kendileri seçebilecekleri gibi, uyuşmazlıkları çözmekle görevli resmi organlardan da yardım talep edebilmektedir.