Fredman ve Morris devletin özel sektör ile karşılaştığında endüstri ilişkilerindeki beş temel özelliğinden bahsetmektedir.

Birincisi, devletin yasalar yoluyla düzenleme yapma ve yürütme yetkisi vardır.
İkincisi, gelirleri temel olarak çalışanlarının ürettiklerinden değil, vergilerden kaynaklanmaktadır.
Üçüncüsü, çalışanları ile ilişkilerini, ‘ulusal menfaatler’ çerçevesinde ya da ‘kamu yararını’ öne sürerek haklı çıkarabilmekte ve bunu çalışanlarının kişisel hayatlarının kısıtlanmasını meşrulaştırmakta kullanılabilmektedir.
Dördüncüsü, devlet en azından teoride diğer işverenlerin aksine, anayasal kısıtlamalara tabidir.
Son olarak kamu sektörü istihdamı yapısal olarak bürokratiktir