1982 yılında engelli bireyleri içeren “Dünya Eylem Planı” engelli bireylere yönelik oluşan yeni yaklaşımın hedeflerini ve amaçlarını açıkça ortaya koymaktadır. Dünya Eylem Planı’na göre, sosyal yaşamada ve kalkınmada istenen seviyeye ulaşmak için engelli bireylere yönelik fırsat eşitliği ve rehabilitasyon hizmetlerinin mutlaka sağlanması gerekmektedir. Engelli bireylerini izole edilmemesi ve toplumsal yaşama katılımı destekleyecek uygulamaların hayata geçirilmesi oldukça önemlidir. Engelli bireylere yönelik bu dönemde yaşanan başka bir önemli gelişme ise Uluslararası Çalışma Örgütünün (ILO) 1983 yılında yürürlüğe soktuğu
“Engellilerin Mesleki Rehabilitasyonu ve İstihdamı” sözleşmedir. Sözleşmeye göre üye her ülke engelli bireylerin istihdamı ve mesleki eğitimini kendi imkânları ölçüsünde sağlamak zorundadır. Uluslararası kuruluşların engelli bireyler ile ilgili aldığı kararlar devletlerin bu alanda çalışmalar yapmasını zorunlu kılmıştır. Türkiye’de 1981 yılında Sakatları Koruma Millî Koordinasyon Kurulu oluşturulmuştur. Bu kurula, ülke çapında hem özel hem de resmî kurumların engelli bireylere yönelik uygulamalarını denetleme yetkisi verilmiştir. Uluslararası gelişmelere paralel olarak İngiltere’de 1983 yılında Akıl Sağlığı Yasası yürürlüğe girerek, engelli bireylerin sosyal haklardan yararlanmaları için düzenlemelere gidilmiştir. Avrupa Birliği’ne üye ülkelerin 1999 yılında imzaladığı Amsterdam Anlaşması ayrımcılıkla mücadele ve fırsat eşitliğinin sağlanması konusunda oldukça önemlidir. Anlaşmanın özellikle 13. Maddesi değişen anlayışı ortaya koymaktadır. İlgili maddeye göre bireylerin cinsiyeti, dinî, etnik kökeni, engeli, yaş ya da cinsel tercihi sebebiyle uğradığı ayrımcılığı ortadan kaldırmak için üye devletler gerekli tedbirleri alması gerekmektedir. Bu anlaşma sonucunda engelli bireyler pasif ve yardıma muhtaç kimseler değil, toplumsal yaşamda diğer bireylerle eşit hak ve imkânlara sahip bir toplumsal grup olarak görülmektedir. Engelli bireylerin yasal haklarında yaşanan en önemli gelişme ise BM’nin 2006 yılında oluşturduğu “Birleşmiş Milletler Engelli Haklarına İlişkin Sözleşme” dir. Bu sözleşme ile birlikte engelli haklarına ilişkin uygulamalar uluslararası alanda resmîleşmiş ve devletler tarafından bu şartlara uyulması zorunlu hâle gelmiştir. Yaşanan bu gelişme ile engelli bireylerin yasal hakları ile uygulamalar hem uluslararası geçerlik kazanmış hem de insan hakları modeli genel kabul görmüştür. Doğru cevap D şıkkıdır.