Feodal toplumun siyasi yapısını dinî ve kültürel inançlar belirlemiştir. Dinî inanç, toplumun yaşayışını belirleyen temel unsur olmuştur. Feodal dönemin dine ve tarımsal üretime dayalı yaşam şekli engelli bireylere yönelik bakış açısı ve uygulamaları şekillendirmiştir. Feodal dönemde hâkim olan moral model, en eski engellik modeli olarak bilinmektedir. Moral modelde, engellik iki şekilde ele alınmıştır. Bunlardan ilki, kutsal bir varlığın (tanrı, şeytan, cin vb.) dünya hayatını yaşamakta olan insanı ve çevresini sınamasıdır. Engelli birey yardım edilmesi, gözetilmesi gereken biridir. Çalışmak, ibadet etmek, vergi vermek, askerlik yapmak vb. toplumsal sorumluluklardan muaf tutulmalıdır.

Kapitalist dönemde hâkim olan engellik modeli medikal modeldir. Medikal model engelliliği sadece bireyin sorumluluğunda görmektedir. Engel, bir sakatlık ve düzeltilmesi gereken bir bozukluktur. Engelin birey üzerindeki olumsuz etkisi ile bakım ve
tedavi yoluyla baş edilebilir. Engelin bakımı ve tedavisi devletin sorumluluğundayken engelin ortaya çıkardığı sorunlardan yalnızca engelli birey sorumludur. Bireyin sahip olduğu engel bakım ve tedavi ile ortadan kaldırılamıyorsa birey toplumdan uzaklaşmalı, toplumun ve üretimin işleyişini bozmamalıdır.

Sanayi Devrimi ve dünya savaşları kapitalist dönemde ortaya çıkan siyasi ve ekonomik yapının doğal sonuçları olarak kabul edilmektedir. Fakat özellikle dünya savaşları ile birlikte sosyal ve siyasal yapıda ortaya çıkan yeni gelişmeler var olan engelli yaklaşımlarının sorgulanmasını ve çağın ihtiyaçlarına cevap verecek yeni yaklaşımların ortaya çıkarılması ihtiyacını doğurmuştur. Bu amaçla modern dönemde ortaya çıkan yeni model sosyal model olarak anılmaktadır.

Doğru cevap E şıkkıdır.