Zihinsel engelli bireylerin psiko-sosyal gelişimleri ve toplama uyumları için ailelerin
yerine getirmesi gerekenler vardır. Bunlar öneri olarak da aşağıdaki gibi sıralanabilir (T.C.
Özürlüler İdaresi Başkanlığı, 2008):
• Çocuğun 0-3 yaş arasındaki bakımı son derece önemlidir. Çocuklarda alışılmışın
dışında bir sorun fark edildiğinde sağlık kuruluşuna başvurulmalıdır.
• Çocuğun engelli olduğu öğrenildiğinde panik yapılmamalı, deneyimli aile ve kişilerden ve de profesyonellerden destek alınmalıdır.
• Zihinsel yetersizliği olan çocuğun gelişimi izlenmeli, desteklenmeli ve sabırlı olunmalıdır.
• Erken müdahale, yalnızca sağlık konularında değil, sosyal ve eğitsel gelişim konularında da önemlidir. Bu durumlarda zamanında eyleme geçilmelidir.
• Engellilere hizmet veren kuruluşlarla ve meslek elemanlarıyla iş birliği yapılmalıdır.
• Engelli bireye sahip olan diğer ailelerle tanışıp görüşülmeli, onlarla düşünce ve deneyimler paylaşılmalıdır.
• Engelli bireylerin gereksinim ve sorunları ile ilgilenen, haklarını savunan sivil toplum örgütlerine üye olunmalıdır.
• Engelli bireyi daha iyi tanımak için yazılı kaynaklara ve uzman kişilere danışılmalıdır.
• Elden geldiğince yasal haklar öğrenilmeli ve bu haklar kullanılmalıdır.
• Engelli bireyler her türlü ihmal ve istismardan korunmalıdır.
• Engelli çocuk diğer çocuklardan ayrı tutulmamalıdır.
• Zihinsel engelli çocuk toplumdan soyutlanmamalıdır. Mümkün olduğunca akranları ile bir araya getirilmelidir.
• Zaman ve yapılacaklar planlanmalı, aileler kendilerine de zaman ayırmalıdır.
• Gereksinim duyulduğunda sosyal yardım programlarına başvurulmalıdır.
• Engelli bireylerin aile ve toplum yaşantısına katılmalarına fırsat sağlanmalıdır.
• Fırsat bulunduğunda zihinsel engelli bireyler dışarı çıkarılmalı, kısa gezilerle açık
havada dolaşılmalıdır.
• Zihinsel engelli çocuğun yapamadıkları üzerinde durmak yerine güçlü yanları üzerinde durulmalı, yapabilecekleri konusunda desteklenmeli ve sorumluluklar verilmelidir.

Tüm aile üyelerinin zihinsel engelli bireyin sorun ve gereksinimleri ile ilgilenmesi
sağlanmalıdır.
• Zihinsel engelli bireylerin topluma üretken bireyler olarak katılmaları için mesleki
eğitim ve rehabilitasyon imkânlarından yararlandırılmalıdır.
• Gereğinden fazla koruyucu, sınırlayıcı, engelleyici ve endişeli davranılmamalıdır.
• Zihinsel engelli çocuğa duygusal yakınlık (göz göze gelme, öpme, okşama, dokunma, sarılarak oyunlar oynama) ihmal edilmemelidir.
• Çocuğun oyun ve eğitimden uzaklaştırılmasına, dışlanmasına ve örselenmesine
izin verilmemelidir.
• Öfke ve stresle başa çıkmak için uzman kişilerden yardım alınmalıdır.
• Çocuğun rahat hareket edebileceği ve oyun oynayabileceği ortamlar oluşturulmalıdır.