Doğruluk ilişkisinin bir tarafında özneye ve öznelliğe ait olan şeyler (zihin, bilişsellik, düşünce, idea, inanç, cümle, önerme, dil), diğer tarafında ise nesneye veya nesnelliğe ait olan unsurlar (nesneler, gerçeklik, varlık, olgu) yer alır. Nesne-özne, idea-gerçeklik, önerme-olgu, dil-dünya doğruluğun ortaya çıkması için uyum içindedir. Zihin-cümle öznelliğe aittir.