Yukarıdaki mısralarda “Mübâlağa” sanatı kullanılmıştır. Mübâlağa, bir niteliğin, fiilin veya durumun gerçekleşmesi zor hatta imkânsız dereceye çıkarılarak, abartılarak ifade edilmesidir. Bu mısralarda ifade edilen her iki hüküm de olmuş ya da olabilecek bir durum değildir. Ancak buradaki mübalağa, teşbîh amacıyla yapıldığı ve etkileyici bir hayali içerdiği için makbul; yani, değerli bir mübalağa olarak kabul edilebilir.