Bu beyitte kelime tekrarına dayalı söz sanatlarından olan i’âde kullanılmıştır. İ’âde, beytin son sözcüğünü bir sonraki beytin ilk sözcüğü olarak kullanmaktır. Bu beyitte şair kasidenin hâkim motifini işaret eden “su” sözcüğünü beytin ilk ve son kelimesi olarak kullanmakta ve tekrarlamaktadır.