Yaşlılık dönemi eserlerinden olan Yargı Gücünün Eleştirisi estetik konusuyla ilgilidir.

Kant, estetiği, ahlak ve doğa alanından ayırarak kendi yasaları olan özerk bir bilgi alanı olarak belirler.

Güzel, nitelik bakımından hoşagiden, nicelik bakımından herkesin hoşuna giden, ilişki bakımından her tür ilgi ve kavramdan ayrı olarak hoşagiden, modalite bakımından ise zorunlu olarak hoşagiden şeydir.

Kant’a göre, nitelik bakımından beğeni yargısı hem bir bilgi, hem de bir mantıksal yargıdır.

Kant, nicelik yönünden beğeni yargısını ele alırken onun temelde öznel bir yargı olmasına karşın genel bir yargı olması gerektiğini savunur.