Birinci ya da standart bilgi tanımı, bilgiyi bir ürün olarak ele alır. Söz konusu bilgi tanımı, ilk kez Platon’un Theaetetos adlı diyalogunda öne sürülen “gerekçelendirilmiş doğru inanç” olarak bilgi anlayışını ifade eder. Üç unsurlu bu bilgi anlayışına göre, bilgi hem

1. gerekçelendirilmiş veya haklılandırılmış ve hem de
2. doğru olan
3. inanç olmak durumundadır.

Buna göre, bilginin inanç, doğruluk ve gerekçelendirme gibi üç koşulu vardır; başka bir deyişle, bilgi haklılandırdığımız, doğruluğu lehinde birtakım gerekçelere veya “güvence”ye sahip olduğumuz inanç ya da iddiaları gerekli kılar.