Fotoğrafın temel işlevi ne olacak sorusu, 1850’lerde gündemde değildi. Zira fotoğrafçılığa daha çok teknik bir beceri gözüyle bakılıyordu. Görüntülenebilecek konular stüdyo portreleri, manzara ve durağan düzenlemelerle sınırlıydı. Tekniğin gelişmesi ve fotoğrafın eriminin gözle görülebilen hemen her konuya ulaşmasıyla, temel bir soru ortaya çıktı: Fotoğrafın işlevi ve görevi neydi?

• Fotoğrafın gerçekliğin, yaşanmışlığın su götürmez bir kanıtı olarak algılanması bugün hâlâ en önemli nokta olarak ortaya konmaktadır. Sayısal (dijital) fotoğrafa gösterilen büyük tepkinin arkasında bu algının zayıaması korkusu olduğu söylenebilir.

• Fotoğrafın estetik olanaklarını bir yana bırakan çok sayıda fotoğrafçı; tarih yazmak, bilgi paylaşmak, toplumsal konularda farkındalık ve mümkünse tutum değişimi yaratmak adına kendilerini sahaya attılar. Bu insanlar teknik değil, sosyal, entellektüel, insani becerileri, hassasiyetleri ile tanındılar. Bu tutum, belgesel fotoğrafçılığın, fotojurnalizmin yani haber fotoğrafçılığının doğmasına yol açtı.