Kullanımlar ve doyumlar yaklaşımına göre insanlar kitle iletişim araçlarını belli ihtiyaçlarını gidermek amacıyla kullanmaktadırlar. Bu kullanım sonucunda da belli doyumlara ulaşmaktadırlar. Kullanımlar ve doyumlar yaklaşımı izleyiciyi aktif konuma getirmekte ve izleyicinin ne tür gereksinimini nasıl bir doyumla karşılayacağı
konusunda etkin olduğunu savunmaktadır. Birey, kitle iletişim araçlarını aktif olarak kullanarak kendi sosyal gerçekliğini de kendisi oluşturmaktadır. Böylece bireylerin sosyal dünyaya bağlanmaları ve
yaşamla iç içe olmaları, bütünleşmelerinde, bireysel gereksinimlerin giderilmesinden sosyal ilişkilerin
kurulmasında, bu yolla da aile ve toplumla birleşmelerinde yeni değerler yaratılmış olmaktadır. Bu çalışmaların devamı 1974 yılında Blumer ve Katz’ın editörlüğünde yayınlanan ‘Kitle İletişimi Kullanımı’ başlığı altında toplanan bir dizi makale ile gelmiştir. Bu makaleler dizisinde önce medyanın varolduğu günden beri ortada olan ‘Medya insanlara ne yapıyor?’ sorusunun cevabının arandığı çalışmalar incelenmiş buradan çıkan
sonuçlar çerçevesinde; kullanımlar ve doyumlar yaklaşımının temel ilgi alanı olan ‘İnsanlar medya
ile ne yapıyor?’ sorusunun cevabı aranmış ve bir teorinin temelleri oluşturulmaya çalışılmıştır.