Vergi Matrahı, Oranı, Tarifesi
Vergi konularının, verginin hesaplanmasına esas alınan değer ve miktarlarına matrah denilir. Bir başka tanımla verginin hesaplanabilmesi için verginin indirgendiği teknik-fiziksel ya da ekonomik-parasal büyüklüğe matrah denir. 

Muafiyet, İstisna
Aynı durumda olan herkesin aynı şartlarda vergilendirilmesini ifade eden vergide eşitlik ilkesi kural olmakla beraber bu ilkenin mutlak manada uygulanması her zaman istenen sonucu vermez. Ekonomik, sosyal ve siyasi gerekçelerle bazı durumlarda vergi mükellefiyeti ya kişi yönünden ya da verginin konusu yönünden kaldırılabilir, kısıtlanabilir. Kural olarak vergi mükellefi olan bir gerçek ya da tüzel kişinin açık bir kanun hükmüyle vergi kapsamının dışında bırakılmasına vergi muafiyeti denir. Gelir vergisi açısından getirilen esnaf ve diplomat muaflığı bunun birer örneğidir. 

Tarh
Vergi alacağının, kanunda gösterilen matrah ve oranlar üzerinden vergi dairesi tarafından hesaplanarak bu alacağı miktar itibariyle belirleyen idari işleme tarh denir. Tarh işlemini mükellefin bağlı olduğu vergi dairesi yapar. Vergi dairelerinin dışında belediyeler de kendilerine ait vergi, resim ve harçlar bakımından vergi dairesi sayılır. 

Tebliğ
Vergilendirmeyi ilgilendiren ve hüküm ifade eden hususların yetkili makamlar tarafından mükellefe veya ceza sorumlusuna yazı ile bildirilmesine tebliğ denir (VUK m. 21). Mükellefin üzerine yüklenen mükellefiyetleri yerine getirmesi ve sahip olduğu (dava ve itiraz gibi) hakları kullanabilmesi için kendisiyle ilgili vergi işlemlerinden haberdar olmalıdır. Tarh aşamasında hesaplanan verginin de mutlaka vergi mükellefine tebliğ edilmesi gerekir. Beyan üzerine tarh edilen vergilerde beyanname verildikten sonra hemen tahakkuk fişi kesildiği için
ayrıca tebligat yapılmasına gerek kalmaz.