Gayrimenkul sermaye iradının safi tutarının tespitinde dikkate alınacak giderler; gerçek usulde ve götürü usulde olmak üzere iki farklı şekilde tespiti edilebilmektedir. Kanun koyucu gayrimenkul sermaye iradı elde edenlerin, gelirlerini isterlerse gerçek gider usulüne göre, gerçek giderleri hesaplamanın zor veya zahmetli olduğunu düşünüyorlarsa götürü gider usulüne göre tespit etmelerine imkan sağlamıştır.

Gerçek Gider Usulüne göre

Safi İrat = Gayrisafi Hasılat – Toplam gider

Götürü Gider Usulüne göre

Safi İrat = Gayrisafi Hasılat – (Gayrisafi Hasılat x% 15)

Kamu kurumlarınca bir iş veya faaliyetin yapılmasına izin verilmesi karşılığında tahsil edilen kamu gelirine resim denir.

Malın alıcıya veya onun adına hareket eden­lere gönderilmesi halinde vergiyi doğuran olay malın nakliyesinin başlanması olarak kabul edilmektedir.

Gayrisafi Hasılat = o yıla ait kira bedeli + geçmiş yıl/lar kira bedeli = 5.000 + 10.000 = 15.000 TL

Faydalı alan konut içerisinde, duvarlar arasında kalan temiz alanı ifade etmektedir. Bu alana kömürlük, garaj, asansör boşluğu gibi yerler dahil edilirken, samanlık, ahır, odunluk, ekmek fırını gibi yerler dahil edilmemektedir.

Bir kimsenin mülkiyet hakkını, önceki malikin mülkiyet hakkına isnad ederek, ondan devren elde ettiği hallerde, devren kazanmadan söz edilir. Doğru cevap A'dır.

KDV’yi bir harcama vergisi olarak ilk kez öneren, Alman sanayici Von Siemens olmuştur. Von Siemens ilk kez 1918 yılında Almanya’da uygulanan muamele vergilerinin kaldırılarak KDV uygulamasına geçilmesini savunmuştur. Fransa’da ise o tarihte Maliye Bakanlığında çalışan Maurice Laure’ bu verginin öncülüğünü yapmış yayımladığı kitabında KDV’yi tanımlayarak temel esaslarını açıklamıştır. Aynı yazar, daha sonra 10 Nisan 1954 tarihli Fransız KDV projesini hazırlamıştır Bu şekilde KDV’yi uygulayan ilk ülke Fransa olmuştur.

Bir kimse, bir taşınmaz üzerinde başkasının mülkiyet hakkına dayanmaksızın, ondan bağımsız olarak mülkiyet hakkı elde etmişse, buna aslen kazanma adı verilir.

Gayrimenkul satışının devamlılık arz etmesi ve bu faaliyetin ticari bir organizasyon içerisinde sürdürülmesi halinde elde edilen kazanç ticari kazanç olarak vergilendirilmektedir

Katma Değer Vergisinin Konusuna giren konular şunlardır.

• Ticarî, sınaî, ziraî faaliyet ve serbest meslek faaliyeti çerçevesinde yapılan teslim ve hizmetler,
• Her türlü mal ve hizmet ithalatı,
• Diğer faaliyetlerden doğan teslim ve hizmetler

Vergileme konusunda vergi kanunları ile belirlenmiş olan alt ve üst sınırlar arasında kalmak kaydıyla
vergilerin istisna, muafiyet indirim ve oranlarında değişiklik yapma yetkisi Cumhurbaşkanlığı Kararları ile
düzenlenebilir.

Vergi alacağının, kanunda gösterilen matrah ve
oranlar üzerinden vergi dairesi tarafından hesaplanarak bu alacağı miktar itibariyle belirleyen idari
işleme tarh denir

Vergi Matrahı, Oranı, Tarifesi
Vergi konularının, verginin hesaplanmasına esas alınan değer ve miktarlarına matrah denilir. Bir başka tanımla verginin hesaplanabilmesi için verginin indirgendiği teknik-fiziksel ya da ekonomik-parasal büyüklüğe matrah denir. 

Muafiyet, İstisna
Aynı durumda olan herkesin aynı şartlarda vergilendirilmesini ifade eden vergide eşitlik ilkesi kural olmakla beraber bu ilkenin mutlak manada uygulanması her zaman istenen sonucu vermez. Ekonomik, sosyal ve siyasi gerekçelerle bazı durumlarda vergi mükellefiyeti ya kişi yönünden ya da verginin konusu yönünden kaldırılabilir, kısıtlanabilir. Kural olarak vergi mükellefi olan bir gerçek ya da tüzel kişinin açık bir kanun hükmüyle vergi kapsamının dışında bırakılmasına vergi muafiyeti denir. Gelir vergisi açısından getirilen esnaf ve diplomat muaflığı bunun birer örneğidir. 

Tarh
Vergi alacağının, kanunda gösterilen matrah ve oranlar üzerinden vergi dairesi tarafından hesaplanarak bu alacağı miktar itibariyle belirleyen idari işleme tarh denir. Tarh işlemini mükellefin bağlı olduğu vergi dairesi yapar. Vergi dairelerinin dışında belediyeler de kendilerine ait vergi, resim ve harçlar bakımından vergi dairesi sayılır. 

Tebliğ
Vergilendirmeyi ilgilendiren ve hüküm ifade eden hususların yetkili makamlar tarafından mükellefe veya ceza sorumlusuna yazı ile bildirilmesine tebliğ denir (VUK m. 21). Mükellefin üzerine yüklenen mükellefiyetleri yerine getirmesi ve sahip olduğu (dava ve itiraz gibi) hakları kullanabilmesi için kendisiyle ilgili vergi işlemlerinden haberdar olmalıdır. Tarh aşamasında hesaplanan verginin de mutlaka vergi mükellefine tebliğ edilmesi gerekir. Beyan üzerine tarh edilen vergilerde beyanname verildikten sonra hemen tahakkuk fişi kesildiği için
ayrıca tebligat yapılmasına gerek kalmaz.

KDV’si üreticiler tarafından değil, nihai tüketiciler tarafından yüklenilmektedir. Diğer seçeneklerde sayılanlar KDV’sinin özelliklerindendir.

Vergilendirme hatalarında düzeltme işlemi, mükellefin başvurusuyla ya­pılabileceği gibi tereddüt edilmeyen açık ve mut­lak vergi hataları idarece re’sen düzeltilir. Vergi hatalarının düzeltilmesine karar verme yetkisi, vergi dairesi müdürüne aittir. Düzeltme mükellefin lehine ya da aleyhine sonuç doğurabilir. Aleyhe olan düzeltmeler için mükellefin vergi mahkemesinde dava açma hakkı saklıdır (VUK m. 121).

Bir kimse, bir taşınmaz üzerinde başkasının mülkiyet hakkına dayanmaksızın, ondan bağımsız olarak mülkiyet hakkı elde etmişse, buna aslen kazanma adı verilir. Aslen kazanmaya işgal, kamulaştırma- ihale, cebri müzayede, kazandırıcı zamanaşımı örnek verilebilir.

Kanunların mülkiliği ve şahsiliği prensibinin bir arada uygulanması, çifte vergilendirme problemlerini ortaya çıkarmaktadır. Uluslararası vergi anlaşmaları ile farklı devletlerarasında ortaya çıkabilecek bu çifte vergilendirme sorunları giderilmeye çalışılmaktadır. Uluslararası antlaşmalar, Dışişleri, Hazine ve Maliye Bakanlığı bürokratları tarafından hazırlanarak paraf edilir. Ancak, bu taslağın devleti bağlayıcı olabilmesi için Cumhurbaşkanı kararı ile onaylanması gerekir. Bir uluslararası antlaşmanın onaylanması veya bunlara katılmanın Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından bir kanunla uygun bulunmasına bağlıdır. Ancak, ekonomik, ticari veya teknik ilişkileri düzenleyen ve süresi bir yılı aşmayan antlaşmalar, devlet maliyesi bakımından bir yüklenme getirmiyor ise kişi hâllerine ve Türklerin yabancı memleketlerdeki mülkiyet haklarına dokunmuyor ise veya daha önce onaylanmış bir antlaşmanın uygulama antlaşması şeklinde ise Meclisin onayına ihtiyaç duyulmaz. Cevabımız E seçeneğidir.