Ölüm ve Mirasın Açılması 
Ölüm, kişiliğe son veren doğal, hukuki bir olaydır. Hukuk düzeni ise bu olaya bazı sonuçlar bağlamıştır. Bu nedenle ölüm olayının  gerçekleşip gerçekleşmediğinin belirlenmesi doğurduğu sonuçlar açısından önemlidir. 

Ölümün ispatı kolay gibi görülse de, bazı durumlarda ölümün gerçekleşip gerçekleşmediğinin tespiti oldukça zor olabilir. Bu durumda karinelerden (dış göstergeler) hareketle veya gaiplik kararı ile kişinin öldüğü kabul edilir. Bir kimse, ölümüne kesin gözüyle bakılmayı gerektiren durumlar içinde kaybolmuşsa, cesedi bulunamamış olsa bile, gerçekten ölmüş sayılır (MK m.31/b). Örneğin, çok yüksekte infilak ederek yanan ve hiç kimsenin kurtulmadığı uçakta bulunan bir kimsenin cesedine ulaşılamamış olması veya ulaşılsa bile cesedin ilgili kişiye ait olduğunun belirlenememesi durumunda o kişinin ölümüne kesin gözüyle bakılır. İşte bu durumda karinelerden hareketle kişinin öldüğü kabul edilir.
Diğer yandan, kendisinden uzun süre haber alınamayan veya ölümüne olası gözüyle bakılacak olay içinde kaybolan, ölümü hakkında kuvvetli olasılık bulunan kişiler hakkında, gaiplik kararı verilebilir (MK m.32). Gaiplik kararının verilebilmesi için; kendisinden haber alınamayan kişi hakkında son haber alma tarihinden itibaren en az 5 yıl geçmiş olması, kişinin ölüm tehlikesi altında bir olayla kaybolması halinde, olayın gerçekleştiği tarihten itibaren en az 1 yıl geçmiş olması, hakları ölüme bağlı olanlar (mirasçılar) tarafından yetkili mahkemeye başvurulmuş olması ve mahkemenin gaiplik kararını vermesi gerekir. Gaiplik kararının verilmesiyle ölüme bağlı haklar, aynen gaibin ölümü ispatlanmış gibi kullanılır (MK m.35).