“Gelişim düzenli bir sıra izler” ilkesine göre bedensel ve motor gelişim sırasında yapısal ve işlevsel özellikler belirli bir sırayla ortaya çıkarlar. Bunlar şu şekilde sıralanabilir:

• Gelişim, baştan ayağa ve içten dışa doğrudur. Doğum öncesi dönemde bebeğin önce başı sonra kol ve bacakları gelişir. Doğum sonrasında da bebek önce başını kaldırabilir, daha sonra oturabilir, ayağa kalkar ve nihayet yürür.
• Gelişim içten dışa doğrudur. Doğum öncesi dönemde bedenin iç kısımları oluştuktan sonra, dış kısımlar önce beden, sonra kol ve bacaklar oluşur. Doğum sonrasında ise içten dışa gelişime örnek olarak, ilk önce omuzlar daha sonra kollar, ensonra da ellerin geliştiğini görebiliriz. Ellerin kontrolü parmakların kontrolünden daha önce ortaya çıkmaktadır.
• Gelişim, genelden özele doğrudur. Bebekte önce büyük kas kontrolü başlar, daha sonra küçük kaslar kontrol edilir. Örneğin, çocuk top oynarken önce bütün vücuduyla topu tutar. Daha sonra küçük kasları geliştikçe sadece elleriyle hatta parmaklarıyla topu tutabilir hâle gelir. Genel davranışları gerçekleştirmeden önce, özel veya daha incelik isteyen davranışları yapamaz (Yalçın, 2010).
• Gelişim, belirli aşamalarda gerçekleşir ve süreklidir. Gelişim, döllenmeden yaşamın sonuna kadar sürekliliği olan devamlı bir süreçtir. Gelişim sürecinde belli aşamalar vardır. Gelişim ileriye doğrudur. Geçirilen her bir aşama, bir sonraki aşama için hazırlıktır. Diğer taraftan bir önceki ile ilişkilidir. Gelişime, sürekliliği olan bir süreç olarak bakılırken herhangi bir aşamadan başlayan gelişimin, sonsuza dek süreceği ve gelişimin her zaman olumlu olacağı anlamı çıkarılmamalıdır. Değişen koşullar, o ana kadar elde edilenleri engelleyebilir ya da destekleyebilir. Gelişimsel engelleri ve problemleri olan çocuklarda, değişen çevre koşulları iyileşme yolunu açabilir, uygun müdahaleler telafi edici olabilir ya da eksik çevre koşulları gelişimsel gecikmelere neden olabilir.