Keşmir, Hindu bir maharacanın yönetiminde, halkının çoğu Müslüman olan bir bölgedir. Keşmir’deki iç karışıklıklara Hindistan’ın doğrudan askeri müdahalesi günümüze kadar sürecek bir çatışmayı ateşlemiş ve Keşmir sorununu doğurmuştur. Halkının çoğunluğu Müslüman olan Keşmir uzun yıllar Hindistan ve Pakistan arasında çatışmalara yol açmıştır. İki ülke arasındaki ilk savaş bağımsızlığın hemen sonrasında başlamış ve 1949’a kadar sürmüştür. Aynı dönemde Nehru liderliğindeki Hindistan, bağlantısız bir dış politikayı öne çıkarmış Hindistan, Mısır ve Yugoslavya’nın başını çektikleri Bağlantısızlar Hareketi başlangıçta ABD yönetiminden tepki çekmiştir. Batılı ülkelerin bölgede Pakistan’ı destekleyen bir politikaya yönelmeleri, Hindistan’ı ABD ve aralarında sınır sorunlarının bulunduğu Çin’e karşı Sovyetlerin desteğini almak zorunda bırakmıştır. Hindistan’ın sürekli olarak kaçınmasına rağmen, 1962 yılında Çin birlikleri ülke sınırlarını geçerek Keşmir’in bir bölümünü kontrolü altına almış; bu savaş Hintli yöneticiler için izlenen dış politikayı revize etme yönünde bir uyarı olmuştur. Hindistan bölgesel sorunlarda askeri açıdan güçlü olmadıkça, küresel anlamda bir aktör olamayacağını anlamış, bağlantısızlık politikasını ikinci plana iterek, askeri ve ekonomik yapılanmaya ağırlık veren bir stratejiye yönelmek zorunda kalmıştır.