Bürünsel bir özellik olan vurgu, konuşma sırasında bir seslemin diğer seslemlere göre daha belirgin, kuvvetli ve yüksek tonla söylenmesidir. Vurgu (i) sözcük vurgusu ve (ii) sözdizimsel vurgu olmak üzere iki ayrı dilbilimsel düzeyde incelenir. Sözcük düzeyinde, birden fazla seslemli sözcüklerde bir seslemin diğer(ler)inden daha kuvvetli, belirgin ve yüksek bir tonla söylenmesi ile kendini gösterir. Dilbilimde sözcük vurgusu iki biçimde belirtilir: (i) vurgu alan seslemin üzerine [‘] işareti koyarak, (ii) vurgu alan seslemi büyük harfle yazarak. Tek seslemli sözcüklerde, sözcük vurguludur. Vurgu birden faza seslemli sözcükler arasında anlam farkı belirtebilir; örneğin Türkçede iki seslemli olan gelin biçimi, vurgunun hangi seslemde olmasına bağlı olarak iki ayrı anlam taşır, yani iki ayrı sözcüktür: geLİN ‘evlenecek kız’, GElin ‘gel eyleminin emir kipi.’ Doğru yanıt A şıkkıdır.