Dilde ‘bir anlam öğesi olarak sözcük’ görüşüne koşut olarak ses-anlam eşleşmelerini temel alır.

Bir ses dizilimi ancak anlamlıysa sözcük olabilir.

Anlamlı olan her dizilimin bir sözcük olarak sınıflandırılmasına olanak sağladığından, bütünüyle güvenilir olmaktan uzaktır.

Anlamlılık sözcük olmanın önemli bir gerekliliğidir.

Anlamlılık ölçütüne paralel olarak güvenilir bir kıstastır.