Herhangi bir sözcüğün bizim için anlamlı ola­bilmesi için çoğu zaman kavramsal dünyamızda bir yerinin olması yeterli olabilmektedir. Anlamın zihnimizde olduğunu ya da kavramsal dünyamızın bir uzantısı olduğunu söylemek bir sözcüğün ‘anlamsız olması’nın nasıl bir şey olacağı sorusunu getirir akla. Kabaca söylemek gerekirse, burada anlamsızlıktan kastettiğimiz, bir sözcüğün bir anadili konuşucusunun zihninde herhangi bir kavramla eşleşmemiş olması durumudur. Öte yandan, ejderha gibi zihnimizde kavramsal bir karşılığı olan ama dünyasal gerçekliği olmayan sözcükler de mevcuttur dilde ve bu sözcükler de anlamlı olarak kabul edilir. Bu durumda herhangi bir ses dizisinin anlamlı olarak nitelendirilmesi için, gerçek dünyada bir varlığa/olguya/olaya karşılık gelsin veya gelmesin, anadili konuşucusunun zihninde bir kavramsal karşılığının olması gerektiğini rahatlıkla söyleyebiliriz. Bu da bir ses dizisinin anlamsızlığından söz edebilmemiz için o ses dizisine karşılık gelen bir kavramın yokluğunun bir önkoşul olduğu imasında bulunmaktadır. Doğru cevap B’ dir.