Her sözcüğün ilgili konuşucu ve/ya ilgili dil topluluğu için bir duygu değeri veya duygusal anlam taşıdığını söyleyebiliriz. Lyons (1968) duygu değeri kavramını tartışırken sözcüklerin ‘duygusal çağrışımlar’ ından söz eder. Sözcüklerin çağrışımları ve konuşucuların zihninde oluşturduğu tasarımlar/ imgeler açık bir duygusal boyut da barındırırlar. Kimi sözcüklerin diğerlerinden daha öznel duygu­sal çağrışımlar yarattığı, daha öznel duygu durumlarını tetiklediği tartışma götürmez. Örneğin, hem ‘ölüm’ hem de ‘doğum’ sözcükleri güçlü duygusal çağrışımları olan sözcüklerdir ve bir dilbirliğindeki uzlaşımlar açısından bakıldığında da ilkinin olumsuz ikincisininse olumlu duygusal çağrışımları olduğu söylenebilir. Benzer şekilde, kimi zaman bireysel konuşucularda yarattığı duygusal çağrışımlar farklı olsa da, A, B, D, E şıklarında verilen sözcüklerin genellikle iyimser bir hava yaratarak olumlu duygular oluşturduğu; ayrılık sözcüğünün ise tedirginlik, karamsarlık, üzüntü, hasret gibi olumsuz çağrışımlar yarattığı söylenebilir. Doğru cevap C’ dir.