Uçakların gürültüleri ile ilgili gittikçe sıkılaşan, limitleri daha aşağılara çekilen çeşitli kısıtlamalar getirilmiştir. Hangi uçakların bu kısıtlamalara uyduğu ile ilgili olarak ‘kademe’
şeklinde bir teknik tanımlama kullanılmaktadır. Genel havacılık uçakları için bu kademeler aşağıdaki gibi tanımlanmıştır:
• 1. kademe uçaklar: Herhangi bir gürültü limitine dahil olmayan eski uçaklar,
• 2. kademe uçaklar: 1969’da yürürlüğe giren ilk gürültü limitlerine uyan uçaklar,
• 3. kademe uçaklar: 1977’de yürürlüğe giren gürültü limitine uyan uçaklar (Bu
uçaklardan jet motorlu olanlar için ilk üretim tarihi 1977 ile 2006 arasında, pervaneli olanlar için üretim tarihleri ise 1985 ile 2006 arasında olanlar kapsam dahilinde bulunmaktadır.),
• 4. kademe uçaklar: İlk üretim tarihi 2006 yılı sonrası olan uçaklar.
Getirilen her yeni kademe, kendisinden önceki kademeye ilişkin yönergeleri hükümsüz kılmaktadır. Günümüzde 3. ve 4. kademe uçaklar en az kısıtlamaya tabii olan
uçaklardır. Özellikle Avrupa Birliği ülkelerinde gürültü ile ilgili kısıtlamalar her geçen
zaman daha da sıkılaştırılmaktadır. Bu da bu bölgelerde bulunan havaalanlarında 2. kademe uçakların uçuş faaliyetlerini icra etmede gittikçe zorlanmalarına neden olmaktadır.
Bunun yanında; Japonya ve Avusturalya gibi ülkelerde bu uçakların uçuşlarına izin verilmezken, başka bazı ülkelerde bu uçaklar herhangi bir yönetmeliğe tabi tutulmamaktadır.
Diğer bir deyişle, gürültü kısıtlamaları konusunda dünya genelinde ortak bir uyumdan
söz edilmesi pek de mümkün değildir. Bu durum, daha alt seviyede, havaalanından havaalanına da değişiklikler gösterebilmektedir. Örneğin; bir havaalanında 23:30 ile 06:15
arasında 2. kademe uçaklara izin verilmezken, 3. kademe uçaklara izin verilebilmektedir.
Başka bir havaalanı hiçbir zaman 2. kademe uçağına izin vermeyebilir veya belirlenmiş
gürültü seviyesinin üzerinde gürültüye sebep olan uçaklardan ek ücretler tahsil edebilir
(Universal, 2013).
Burada örnek bir uygulamadan söz etmek yerinde olacaktır. John Wayne Havaalanı (SNA), Kaliforniya’nın Orange bölgesinde, yerleşim bölgelerine yakın bir alana
kurulu bir havaalanıdır. Bu sebeple gürültünün azaltılması için bu havaalanında çok
sıkı birtakım kurallar uygulanmaktadır. Bu kurallardan biri, Genel Havacılık Gürültü
Yönetmeliği’dir. Bu Yönetmelik, genel havacılık kapsamındaki uçakların izin verilebilir
maksimum gürültü seviyesi ve çalışma saatlerini düzenleyen bir yönetmeliktir. Havaalanı tarafından uygulanan bu Yönetmeliğe uymak zorunlu olmasına rağmen, hava trafik
kontrolörünün gerekli talimatları doğrultusunda, sağlık ve acil durumlarda uygulama
zorunluluğu ortadan kalkabilmektedir.