Yanıt Açıklaması: Klasik görüş, işletme yönetimlerinin tek sosyal sorumluluğunun kâr maksimizasyonu olduğunu söyler. Şirket sahiplerinin tek şeyle ilgilendiklerini ileri sürer: Finansal kazanç. Aynı zamanda yöneticilerin hiçbir zaman organizasyonun kaynaklarını “toplumun iyiliği” için harcama kararı alamayacağını, bunun işletmeye ilave maliyet getireceğini savunur. İşletmelerin temel faaliyet konusu dışındaki bu harcamalar, ya ürün fiyatına ya da işletme sahiplerinin kâr paylarına yansıtılacaktır.