Neoklasik kuram, iktisatta baskın eğilim olmasına karşın, teknoloji ve yenilik konularında yetersiz kalmış ve özellikle 1980’lerden sonra üstünlüğü Schumpeterci/Evrimci iktisada bırakmıştır. Evrimci yaklaşım, özellikle Nelson ve Winter’in 1982 yılında yayımlanan Ekonomik Büyümenin Evrimci Teorisi kitabından sonra teknoloji ve yenilik iktisadında yaygınlık kazanan bir kuramdır. Bu yaklaşım, Schumpeter’in çalışmalarından yola çıkarak teknolojik yenilik, uzun dönemde ekonomik gelişimin motoru olarak değerlendirmekte, bu nedenle evrimci analizlerde teknolojik yenilik süreci merkezi bir role sahip olmaktadır.