Nüfus hareketlerinin dağılımını belirlemek için mesafenin nasıl işlediğini analiz etmek amacıyla 1940 yılında “Kesişen Fırsatlar Teorisi”ni ortaya koyan S. A. Stouffer, “itme” ve “çekme” teorisi gibi
teorilerin yaygın olarak kullanılmasına rağmen içlerinde barındırdıkları “mesafe” bileşenini hesaba
katmadıkları için yeterince açıklayıcı olmadıklarını savunmaktadır (Stouffer, 1940: 846). Göç olgusunu
matematiksel bir yaklaşımla açıklamaya çalışan bu teorisyene göre; belli bir mesafeye göç edecek
kişilerin sayısı, bu mesafedeki iş imkânlarının çokluğu ile doğru orantılıdır. Ona göre göçün en önemli nedeni fırsatlardır.