Göç veren ülke olarak kabul edilen Türkiye, 1980'li yıllardan itibaren artan göç akımlarına sahne olmaktadır. Ancak, Türkiye'ye yönelen bu göçlerin çoğunlukla düzensiz göç kapsamında olması, sorunları ağırlaştıran bir etki yaratmaktadır. Kadın göçmenler, düzensiz göçün olumsuzluklarını şiddetli yaşayan ve yüksek risk altında olan bireylerdir. Türkiye'de ev hizmetlerinde çalışan kadın göçmenlerin tamamının çalışma izni olmadığı, çok büyük kısmının da ülkede yasa dışı olarak bulunduğu bilinmektedir. İçinde bulundukları bu durumlar nedeniyle söz konusu kadınlar hiçbir hakka sahip değildirler. Çalışma alanlarının ev olması, bir yandan kaçak olarak ülkede bulunan kadınların gözlerden uzak olmasını sağlarken bir yandan da enformel çalışmanın bütün olumsuzluklarını taşımaktadır. Kadın göçmenlerin yasa dışı statüleri uygulanan her türlü tehdit, sömürü ve şiddetin kaynağı olarak kendini göstermektedir. Sürekli ev içerisinde çalışma ve toplumsal yaşam içerisin yer alamama, kadınların sosyal izolasyonuna neden olmakta; sevdiklerinden ayrı yabancı bir yerde bulunmanın yarattığı psikolojik baskı, çeşitli travmalara neden olabilmektedir.Ayrıca kayıt dışı çalışan bu kadınların yaşadıkları sağlık sorunlarının çözümünde sağlık sistemini kullanmaları mümkün değildir. Göçmenlerin kamu kurumları ile oldukça sınırlı ilişkileri bulunmasında, yakalanıp sınır dışı edilme korkusu ile ekonomik engellerin payı da büyüktür.