1951 Mülteciler Sözleşmesi'ni, Türkiye 29.08.1951 tarihinde imzalamış, 29.08.1951 tarihli ve 359 sayılı Kanun ile Sözleşmeye taraf olmuştur. Dolayısıyla 1951 Mülteci Sözleşmesi, Anayasanın 90. maddesi uyarınca kanun hükmündedir, yani iç hukuk açısından da bağlayıcıdır. Ancak sözleşme taraflara, tarafların beyanlarına bağlı olmak üzere, mülteci statüsü verilecek kişilerle ilgili olarak coğrafya ve zaman sınırlaması konusunda bir tercih imkanı tanıyordu. Türkiye bu imkana bağlı olarak 1951'den önce Avrupa'da meydana gelen olaylar çerçevesinde Sözleşme'ye taraf olduğunu beyan etmiştir. 1967 tarihli Mülteciler Hukuki Statüsüne İlişkin protokol, 1951 Sözleşmesi'ndeki çoğrafya ve zaman sınırlamasını kaldırmıştır.Protokol, 31.Ocak.1967'de New York'ta imzalanmış, 4.Ekim.1967'de yürürlüğe girmiştir. Türkiye Protokol'e zaman sınırını kaldıran ancak coğrafi sınırı devam ettirdiğini bildiren bir deklarasyonla 01.07.1968 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile katılmıştır. Türkiye'nin mülteci statüsü tanımasıyla ilgili olarak sadece Avrupa'da meydana gelen olaylar çerçevesinde taahhütte bulunması, yani sadece Avrupa'dan Türkiye'ye gelecekler için mülteci statüsü vermesi, Türk hukukunun uluslararası hukuktan farklı bir terminolojiye sahip olması sonucunu doğurmuştur.