Görsel Etkiyi Artırma Yöntemleri

Renkler: Görsel olarak renkler yaşantımızda önemli bir yere sahiptir ve renkleri ışığın cisimler üzerinden yansıması sonucu görürüz. Renk konusunu bilmek ve çekimi yapılacak nesne ile ilgili olarak görüntü çerçevesini ona göre düzenlemek gerekir. Renklerin gerçek değerleri dışında bizlerdeki psikolojik etkileri de önemlidir. Sıcak ve soğuk olarak sınıfladığımız renkleri bilmek ve çekimde ona göre kullanmak görsel etkiyi artırabilir. Görsel etki için yerine göre renkli filtreler, renkli ışıklar da kullanılabilir. Renklerin etkileri kültürlere göre de değişebilir.

Çizgiler: Çizgiler insan üzerinde fiziki yapılarından doğan birtakım anlamlar ve duygular uyandırır. Bu, genel olarak geometrik biçimlerin dış dünyayla ilgili çağrışımlar yaratmasından kaynaklanır. Örneğin düz çizgiler durağanlık etkisi uyandırır. Tabiatta olduğu gibi, sakin bir havada her şey düz, yatay çizgi sistemine uygundur. Ama bir fırtına çıktığında doğadaki düz çizgiler bozularak yerine kırık, eğik çizgiler egemen olur; durgun denizin kırışıksız, yatay çizgisinin kırık, hareketli dalgalara dönüşmesi gibi. İnsanlar yatay çizgilerin dikey çizgilere oranla daha güçlü bir dinginlik duygusu yarattığını bilirler. Diagonal (çapraz, eğik) çizgiler ise dinamizm, resim derinliği ve hareket duygusu sağlar. Asimetrik düzenlemeler dengesizlik yaratır.

Denge: Kompozisyonun temel unsurlarındandır. Çekim yapan kameramanın amacı görüntüde bir denge oluşturabilmektir. Çekimi yapılan objeye göre baş, bakış, hareket boşlukları, kamera açıları vb.nin görüntüde denge oluşturabilmek için yapılması gerekir. Görüntünün dengesini de nesnenin boyutu, rengi ve çevresi içindeki konum.

Birlik: Kompozisyonda denge sağlanırken görüntüde yer alan çeşitli şey ve kişiler arasındaki ilişkilerin düzenlenmesinin gözetilmesi ve ardı ardına gelecek görüntüler arasında, denge yönünden de bir uyum sağlanması anlamına gelir. Örneğin iki kamerayla iki konuşmacının karşılıklı çekiminde, kameramanlar aynı ölçekte çekim yapmalı ve aynı oranda baş boşluğu bırakmalıdır.

Ölçü: Çerçeve içinde yer alan bir konunun büyüklüğünü anlatan bir belirlemedir. Herhangi bir konunun gerçek ölçüsü belirtilmek isteniyorsa çerçeve içine ölçüleri herkes tarafından bilinen bir başka cisim de konmalı ve ona göre düzenleme yapılmalıdır.

Ton: Görüntüde kullanılan resimlerin renk değerlerinin açıklık ve koyuluğunun ifadesidir. Ton, çekimin resimsel dengesini ve atmosferini doğrudan etkiler. Bir kompozisyonun duygusal yönü, egemen olan tonlarla yakından ilgilidir. Mesela görüntüde dinamikliği ve değişkenliği anlatabilmek için koyu tonların kullanılması gibi. Kullanılan renklerin ton değerleri objelerin niteliklerine göre ayarlanmalıdır.

Derinlik: Hacim, derinlik konusu her zaman önemli olmuştur. Derinlik duygusu kamera açısı ve ışıkla sağlanabilir. Kamerada yan açı kullanımı ve kamera hareketleri, tepe ışığı, yan ışık ve anahtar ışık kullanılarak gölgeler oluşturulması, kişiler ve nesnelerin kamera karşısında dağınık bir şekilde derinlemesine yerleştirilmesi derinlik hissini artırabilir.

Sadelik: Çerçevede mümkün olduğu kadar az elemanla konuyu anlatmak önemlidir. Ama konunun dışında anlatımı destekleyen ve çevreyi yansıtan ikinci derece elemanlardan sadece gerekli olanlar alınmalı, gereksiz unsurlar çerçeve dışında kalmalıdır.