Orta Çağ’da simetrik (Merkezî) kom­pozisyon başat bir rol oynamıştır. Yani anlatılmak istenen konu çerçevelerden belli bir boşluk bırakılarak merkezi bir şekilde alana yerleştirilir, gereksiz ögelerden detaylardan ayıklanarak sunulur. Bu tür kompozisyonların di­ğer bir adı kapalı kompo­zisyondur. Bütün hikaye kapalı olan alan (düzlem) içerisinde yaşanır ve bi­ter, dışarı ile bir bağlantı yoktur, kurulamaz.