Üstten bakış: Kameranın konuyu görüntülemek için aşağıya doğru eğimlendirildiği bir çekimdir. Kamera yüksekte bir görüş noktasından aşağıya doğru eğilmiş olarak çalıştırıldığında üstten görüş açısı meydana gelir. Bir insanın önüne bakması, yüksek bir yerden aşağıya bakma durumlarında bu bakış açısı kullanılır. Üstten bakış kameranın yüksek bir yere konumlandırılacağı anlamı taşımaz. Tüm açılar görelidir. Çekimi yapılan konunun yüksekliğiyle bağlantılıdır. Çekimi yapılan konunun yüksekliği ne olursa olsun, her türden aşağı doğru açılandırma üstten bakış olarak nitelendirilmelidir. Üstten bakış açısı ile çekilmiş görüntü çekimlerinde, objeler gerçekte küçülmediği hâlde olduğundan küçük görünür. Böyle çekim açısının kullanılması seyircilerde ezilmişliği, küçük düşmeyi, yenilgi duygusunu uyandırması içindir.

Alttan bakış: Kameranın çekim konusunu görüntülemek için yukarı doğru doğrultulduğu her türden çekimdir. Bunun dışında kameranın alt açıdan görüşü söz konusu olunca alt açıdan yapılmış çekimlerde de objeler gereğinden büyük görünürler. Burada çekilen, objenin, cismin özelliğine göre izleyicilerde güçlülük, heybetlik, ululuk duygusu uyandırmasıdır.

Eğik bakış: Kamera kendi ekseninde sağa-sola eğildiği takdirde çekilen görüntüler dikey kenarlara göre sağa-sola eğik olarak görünür. Böyle bir görüntü oluşturma olumsuzluk duygusunu verebilmek için kullanılır. Baş aşağı çekimde ise temel amaç kameranın tamamıyla baş aşağı duruma getirilerek yapılan çekimdir. Burada çekilen, görüntünün birisinin gözüyle çekilmiş gibi sahnenin alışılmamış bir açıdan verilmesidir.

Öznel görüş açısı: Kameranın merceğinin görüntüyü filmdeki kişilerden birinin gözüyle görüyormuş gibi kullanıldığı çekim biçimidir. Daha çok herhangi bir olayın belli bir kişinin gözüyle ortaya konmasında kullanılır. Bu çekimlerde oyunculardan birinin doğrudan doğruya kamera objektifine bakması da seyircinin ilgisini çekmesi bakımından etkilidir.