Fotoğraf ve kameranın bulunmasına neden olan fotoğraf literatüründe karanlık oda ya da karanlık kutu anlamına gelen kamera obscura (pinhole) iğne deliği muhtemelen doğanın gerçek görüntüsünü yansıtabilen ilk cihazdır. Resim 3.1 ve 3.2’de görüldüğü gibi küçük bir delikten ışığın duvara yansıması ile görüntü elde edilmektedir. Doğu’da ışığın gözlenmesi ve özeliklerinin araştırılması Mo Ti ile sınırlı kalmadı. MÖ 4. yüzyılda Aristo; 10. yüzyılda ise ışık ışınlarının doğrusal yayılımı ilkesini bulan Ibn Al-Haytam; 15. yüzyılda Leonardo da Vinci ve Paolo Toscanellı; 16. yüzyılda Gemma Frisius ve 19. yüzyılda Sir David Brewster karanlık bir ortama açılan iğne deliğinden sızan ışığın giziyle ilgilendiler. 1490 yıllarında Da Vinci, doğrusal perspektifi çoğaltmak için tasarlanmış bir aygıt olarak kamera obscurayı tanımlar.