Kompozisyonun bugünkü tanım ve işlevini ele alan Jean Rudel’ e göre kompozisyon yapma yöntemini; yapıtın farklı yapısal kısımlarının, bütüne göre dinamik ya da yavaşça kendilerini belirlemeleri, birbirlerine bağımlı ve bir düzen içerisinde bütünlüğü oluşturmak için bir araya getirilmeleri olarak tanımlar. Kompozisyonun esas işlevi, bir iletişim için bildirimde bulunmaktır. Çünkü sanatsal bir ürün, ancak bir anlatım ile varlığını kazanabilen iletişim aracıdır. Yazılı kültürün dil bilgisi ve söz dizimi kavramların görsel sanatlardaki karşılığı kompozisyondur.

Gördüklerimiz arasında bir önem sıralaması yapmayız ama eğer bir yüzey organizasyonu için düzenleme yapacaksak (yönetmen, ressam, fotoğraf sanatçısı, mimar olarak), görüntüyü düzenleyeceğimiz yüzey parçası içerisine alacağımız tüm ögeleri, önem sırasına göre belirli bir düzene göre yerleştirmek durumundadır. ‘’Kompozisyon’’ bu düzenlemenin adıdır. Bir kompozisyon (Yüzey organizasyonu) oluşturarak bir bildirimde bulunabilmek için; Birbirinden çeşitli yönlerden farklılık ya da benzerlik gösteren bütünün temsilcisi yapısal parçaların olması, bu yapısal parçaları oluşturan öğelerin birbirleriyle etkileşimini (parçadaki herhangi bir değişim bütünü de değiştirir) belirleyecek belirli bir düzenin olması ve tüm bunların sonucunda bir bütünlüğe ulaşılması gerekir.