Işık, insan gözünün duyarlılık bölgesinde yer alan 400-780 nanometre(nm.) arasında değişen doğal veya yapay kaynaklı ışımaya verilen addır. Bütün dünyaya hayat veren ışık, havada yaklaşık saniyede 300.000 km hızla yayılır. Görme olayının temel fizik gerçekliği olan ışık ve nesnel dünyanın ışığa bağlı bir gerçekliği olan gölge, yaşantımızda üç boyutlu dünya algısının zaman ve mekân hakkındaki temel izlenimlerindendir. Bir görüntünün elde edilip, kaydedilebilmesi için bir ışık kaynağının olması gerekir.

Diyafram objektifimizin içerisinde yer alır ve sembol olarak küçük “f ” harfiyle gösterilir, “f durakları” ile ölçülür. Kullandığınız lens çeşitlerine göre de f değeri(duraklar) aralıkları farklılık gösterebilir. Doğru seçenek B'dir.

Konunun aydınlatılması üzerindeki denetim tamamen fotoğrafçı tarafından yapılır. Fotoğrafçı aydınlatma üzerinde denetimlerini yansıtıcılar ve spotlar aracılığıyla yapar.
Tek ışık kaynağı kullanarak çekimi yapıla­cak olan konunun üzerinde oluşan etki, altı farklı şekilde denetlenebilir. Bunlar:
• Konunun üzerine gelen ışığın açısı yönlen­dirilebilir.
• Konu ve ışık kaynağı arasındaki mesafe ayarlanabilir.
• Konu ve ışık kaynağı arasındaki yön değiş­tirilebilir.
• Işık şiddeti ayarlanabilir.
• Konu üzerine gelen ışığın yumuşatılarak ya­yılması denetlenebilir.
• Işığın filtreler yardımıyla renk ve kelvin de­recesi değiştirilebilir.

Doğru cevap E şıkkıdır. 

Çekim, kameraman tarafından görüntünün, görüntü çerçevesi içinde kalıcı hâle getirilmesidir. Kameramanın bu çekimleri yapabilmesi için kameranın konumlandırılmış olduğu düzlem de önemlidir. Doğru cevap C'dir.

Doğru cevap E'dir. Eğik bakış kamera hareketlerinden biri değildir.

Subjektif zaman algılanılan, hissedilen zamandır. Kişiye göre farklılıklar gösterebilecek olan subjektif zamanın ölçülmesi daha zordur

Biyolojik zaman canlıların yaşam ömürleriyle ve yaşam organlarının hareketiyle ilgili zamandır. Demirel ve Ramazanoğlu’nun belirttikleri gibi; yaşayan tüm varlıkların kurulu bir biyolojik saate sahip olduğu görülür. Canlıların acıkmasından, kimi hayvanların kış uykusuna yatması ya da horozların belli bir saatte ötmesi biyolojik saat ile ilişkilidir.

Zaman anlayışı göreli ve mutlak zaman olarak da ele alınmaktadır. Newton, mutlak zaman görüşünü savunmaktadır. Newton bu yaklaşımı çerçevesinde, mutlak ve evrensel zamanın ölçülebilir, hesaplanabilir olduğunu ve zamanın temelde dışsal bir öğeden bağımsız olarak aktığını belirtir. Doğru cevap B'dir.

Eğik bakış

Kameranın konumlandırılmasına göre yapılan çekimler: Uzak, genel, diz, bel, omuz, yüz, ayrıntı çekimleri olarak adlandırılırlar.

Tüm iki boyutlu sanatsal çalışmalarda üç boyutlu görünüm elde etme (görüldükleri gibi çizme) perspektif çizim tekniği kullanılarak yapılır. Perspektif, yüzey organizasyonunda, iki boyutlu bir düzlemde üçüncü boyut yani derinlik yanılsaması vermek için kullanılan tekniktir. Kesin geometrik kurallara ve orantılara bağlıdır. Bugün çizgi perspektifin tek, iki ve üç kaçar noktalı çizim yöntemlerin yanında hava perspektifi de kullanılmaktadır.

Resim seçeneği doğru gibi gözükmesine rağmen yapılış sürecindeki geçen zaman anı resmetmek için yeterli değildir bu yüzden yapılan resim aslında farklı anların bütünleşmiş tek bir görüntüsünün resmidir. Mekân ve hareketle ilişkili olarak fotoğraf makinesi nesneyi şimdiki zamanında dinamik bir şey olarak değil statik bir şey olarak resmeder. Yani an’ı dondurur. Doğru cevap B'dir.

Polarize filtreler, çekimler sırasında meydana gelebilecek ışık yansımalarına ve parlamalarına engel olmak için kullanılır. Doğru yanıt D'dir.

Renk ışınların nesnelere çarptıktan sonra yansımaları sonucu gözümüzün algıladığı duyumlardır. Bugün kullanılmakta olan renk kuramını; aslında 1919 -1923 yılları arasında Bauhaus okulunda verdiği derslerde geliştiren, daha sonra kendi kurmuş olduğu tasarım okulunda öğreten Johannes Itten’e borçluyuz. Herhangi bir renkten bahsediyor isek biz o rengin üç değişken özelliğinden de bahsetmemiz gerekir. Bunlardan birincisi o rengin türüdür (cinsi) sarı, kırmızı, mavi gibi. İkinci değişken özelliği o rengin değeridir yani her rengin algılamada siyahla beyaz arasında bulunan bir ton değeri vardır. Örneğin; kırmızı ve yeşil gri değerdedir, sarı beyaza mor ise siyaha yakın bir gri değerdedir. Üçüncü değişken özelliği ise ‘chroma’ yani yoğunluğudur. Herhangi bir renk içerisine başka bir renk almadığı sürece o renk kroması yüksek durumdadır ama içine başka renkler karışarak griye yaklaştıkça kroması düşer. Gri, Siyah ve Beyaz sıfır kromalı yani kromasız renklerdir. Açıksoluk bir mavi dediğimiz zaman biz o rengin üç değişkenini de belirtmiş oluruz.

Görüntüde kullanılan resimlerin renk değerlerinin açıklık ve koyuluğunun ifadesidir. Ton, çekimin resimsel dengesini ve atmosferini doğrudan etkiler. Bir kompozisyonun duygusal yönü, egemen olan tonlarla yakından ilgilidir. Mesela görüntüde dinamikliği ve değişkenliği anlatabilmek için koyu tonların kullanılması gibi. Kullanılan renklerin ton değerleri objelerin niteliklerine göre ayarlanmalıdır. Doğru cevap A'dır

Kızılötesi, Mor ötesi, Gama ışınları, X ışınları, Mikro dalgalar ve Radyo dalgaları gibi elektromanyetik dalgalardan biri olan Görünür ışık, saniyede 300.000 km hızla yayılan bir enerji türüdür ve görsel algılamanın temel ögesidir. Öyle ki görsel bir algılamada ışık varsa algılama olur, yoksa algıda yoktur. Bir cisme çarparak yansıyan ya da kırılan ışıktaki ton farklılıkları o cismin fiziksel özellikleri (kalınlık, saydamlık, yoğunluk vb.) ile yakından ilgilidir. Işığın geliş açısına, şiddetine ve dalga boyuna bağlı olarak nesneler üzerlerindeki bu ışık farklılığından dolayı belirgin bir lekenin (Koyu ton, Orta ton ve Açık ton,) ton değeri egemenliği altında görülürler. Bu da bizim o nesneleri önde, arkada olarak algılamamıza neden olur. Aslında doğada bulunan her nesnenin bir mekân (fon) içerisinde yer aldığını düşünürsek, o nesne ışıkla figüre dönüşür (öne çıkar) gölgeyle de mekâna (fona) bağlanır (geriye gider).

İç mekânlarda yapılan çekimlerde ışığın renk ısısı genelde 3200 °K’dir.

Doğru cevap E şıkkıdır.

Doğru cevap Joseph Nicéphore Niépce, yani B şıkkıdır.

Kompozisyonun bugünkü tanım ve işlevini ele alan Jean Rudel’ e göre kompozisyon yapma yöntemini; yapıtın farklı yapısal kısımlarının, bütüne göre dinamik ya da yavaşça kendilerini belirlemeleri, birbirlerine bağımlı ve bir düzen içerisinde bütünlüğü oluşturmak için bir araya getirilmeleri olarak tanımlar. Kompozisyonun esas işlevi, bir iletişim için bildirimde bulunmaktır. Çünkü sanatsal bir ürün, ancak bir anlatım ile varlığını kazanabilen iletişim aracıdır. Yazılı kültürün dil bilgisi ve söz dizimi kavramların görsel sanatlardaki karşılığı kompozisyondur.

Gördüklerimiz arasında bir önem sıralaması yapmayız ama eğer bir yüzey organizasyonu için düzenleme yapacaksak (yönetmen, ressam, fotoğraf sanatçısı, mimar olarak), görüntüyü düzenleyeceğimiz yüzey parçası içerisine alacağımız tüm ögeleri, önem sırasına göre belirli bir düzene göre yerleştirmek durumundadır. ‘’Kompozisyon’’ bu düzenlemenin adıdır. Bir kompozisyon (Yüzey organizasyonu) oluşturarak bir bildirimde bulunabilmek için; Birbirinden çeşitli yönlerden farklılık ya da benzerlik gösteren bütünün temsilcisi yapısal parçaların olması, bu yapısal parçaları oluşturan öğelerin birbirleriyle etkileşimini (parçadaki herhangi bir değişim bütünü de değiştirir) belirleyecek belirli bir düzenin olması ve tüm bunların sonucunda bir bütünlüğe ulaşılması gerekir.