Carl Rogers’in psikolojiye, sosyal hizmete ve özellikle de bu alanlarda kullanılan görüşme uygulamasına katkısının tüm diğer kuram ve yaklaşımlardan belirgin biçimde daha fazla olduğu ileri sürülebilir. Daha çok birey düzeyine yoğunlaşan Rogers, ilk kez danışan-merkezli terapi anlayışını ortaya atmıştır.