Yanlış Anlaşılmalar ve Eksik/Hatalı Bilgi Toplanması: Görüşmelerin en büyük sıkıntısı kendimizi ya da olayları anlatırken kullandığımız kelimelerin belirsiz oluşudur; başvuranın soruları yanlış anlaması ve verdiği cevapların görüşmeci tarafından yanlış bir şekilde anlaşılması görüşmelerin riskli yanlarından birini oluşturur. Ayrıca görüşmecinin gelen cevaplara yorum yapması, tepki vermesi, ses tonu, görüntüsü, görüşmeciyi etkileyerek cevaplarını değiştirmesine neden olabilir (Myers ve Newman, 2007, s.4-5). Görüşmeci, soruları yanlış sorabilir, yanlış telaffuz edebilir; gelen cevapları yanlış duyabilir, kayıt hatası yapabilir ve cevapsız kalan yerleri kendisi doldurabilir. Görüşme konuları genellikle geçmişe dönüktür. Geçmişte yaşananların her zaman doğru bir biçimde, doğru sırada hatırlanması mümkün olmayabilir. Bazı olayların çarpıtılması, bazı olayların duruma göre abartılması söz konusu olabilir. Bazı olayların birey tarafından çeşitli korku ve kaygılarla bilinçaltına atılmış olması, görüşmeyi sınırlayan, zora sokan, yavaşlatan durumların yaşanmasına neden olabilir. Burada toplumsal baskılar, aileden gelen baskılar ve olayların gizlenmeye çalışılması, cinsel istismar gibi zor konuların konuşulmasını engelleyebilir. Bir diğer durum ise gündeme gelen konuların hem görüşmeci hem de başvuran açısından duygusal yönden çok yıpratıcı olmasıdır. Hatta bu duygusal yoğunluk, görüşmecilerin bir süre sonra araştırmacı rolünden çıkıp bir terapist gibi hareket etmesine ve kendisini duygusal olarak bu sürece çok fazla dahil etmesine neden olmaktadır (Allmark ve diğerleri, 2009). Bu durumda da toplanan bilgilerin güvenilirliği ve objektifliği bir soru işareti oluşturmaktadır.