Aileleriyle görüşürken mümkünse ergeni odadan çıkartmamakta fayda vardır. Çünkü zaten “Ben kimim?” sorusunu çözmeye çalışan ergen dışarı çıkarıldığında kendisini iyice yalnız, yalıtılmış ve dışlanmış hissedecektir. Uygulamadan şöyle bir örnek verilebilir. Bir görüşmeci aileyle görüşeceği sırada ergene “Biraz dışarıda bekler misin?” diye ricada bulunduğunda ergen “Yine dış kapının dış mandalı olduk!” biçiminde sitemkâr bir tepki vermiştir. Aslında görüşmecinin bu tavrı dışlanmışlık hissi yaratmanın yanında yardım ilişkisinin bozulması riskini de barındırmaktadır.