Rönesans Dönemi’ne kadar, çok uzun bir dönem resim sadece el emeğine dayalı bir üretim biçimi; ressamlar da birer işçi olarak görüldü. Bu tür tartışmalar ve algılar resim sanatının gelişimini geciktirdi. Evrenin işleyişini ve insanın doğasını anlamayı merkeze alan hümanist felsefenin güçlenmesiyle birlikte Leon Battista Alberti (1404-1472) ve Leonardo da Vinci (1452-1519) gibi sanatçıların resim
sanatının da şiir gibi entelektüel bir alan olduğunu savunmaya başlaması, resim sanatının değerinin yükselmesini sağladı.