Postmodern dönem heykel sanatında, malzemeye dair geleneksel tavır kalkmış yerine güncel teknolojiyi ve yaşantıyı yansıtan malzemeler ve mekânlar kullanılmaya başlamıştır. Modern heykelin argümanları olan hacim, yüzey, ışık-gölge doku, renk gibi ögeler yerine herhangi bir nesne, ses, görüntü, film, insan bedeni, çürümekte olan bir nesne, bir kalıp yağ, bir parça toprak, eylemler, video düzenlemesi gibi gündelik gerçekliğe ait nesne ya da etkinlikleri sanat dili olarak kullanmıştır.