“Bir hayat betimleniyor, ancak betimlenen bu hayat toplumun büyük bir kesimi için gerçek bir hayat değildir” diyen Ünsal Oskay (1998), magazinleşen programlarda belli bir toplumsal kesitin yaşam tarzlarının tasvir edildiğini şöyle ifade etmektedir: “...Hayat koşulları ağırlaşmıştır. Sorunlara çözüm üretmesi gereken siyaset ise tükenmiştir. İnsanlar için çıkış kapıları tümüyle kapanmış ve bu noktada magazin, isyanın eşiğindeki yurttaşlara bir tür sakinleştirici olarak sunulmaktadır. Çaresiz insan ise o parıltılı dünyaya gözünü dikerek yaşadığı sıkıntıları bir nebze unutmakta ve rahatlamaktadır...”