Kur’ân ve Sünnet ile hayat arasındaki irtibatın gittikçe zayıfladığı çağdaş dönemde,  anlama  çabalarının  hiç  değilse  bu  irtibatı  güçlendirmeye  yönelik bir katkı sağlaması ve mevcudu meşrulaştırma gayretlerinden öteye geçmesi, ancak anlamanın sünnet esaslı yürütülmesine bağlıdır. Kur’ân ile irtibat lâfzî, filolojik, zahirî ve keyfî olursa burada anlamaktan söz etmek imkânsızdır. Bir esasa bağlı kalmaksızın Kur’ân’ı açıklama hevesi içinde olanların kınanması, bu hevesin mânâ itibariyle metni değiştirmek anlamına gelen bir tür tahrif sayılması sebebiyledir.