“Hikmet”; Akıl, ilim, söz ve davranışta doğruya isabet’tir. Daha özel anlamda ise, helâl-haram bilgisi, ilim-amel birliği demektir. (Cürcânî, Ta’rîfât, no. 604). Hikmet, dînin ana kaynağı olan Kur’ân’ın doğru anlaşılmasına yardım eden, başta Hadis ve Sünnet olmak üzere diğer bütün ilimlerin ortak adıdır. İmam Mâlik (179/795)’in “İlim kitabı”nda zikrettiği ve Lokman Hakîm’in oğluna verdiği nasihatten ibaret olan tek rivâyet oldukça anlamlıdır: “Yavrum! Âlimlerle otur, onların dizlerinin dibinden ayrılma. Çünkü Allah yeryüzünü göğün yağmuru ile dirilttiği gibi, kalpleri de hikmetin nûru ile diriltir”. (Muvatta’, İlim 1, hadis no: 1821).