Hadis kaynaklarında, ilk neslin Hz. Peygamber’in sünneti söz konusu olduğunda yöneticilere karşı çıkmaktan dahi çekinmediklerine dair örneklerin sayısı göz ardı edilemeyecek kadar çoktur. Bu örnekler, bilhassa Batılı araştırmacıların hadis kaynaklarını, rivâyet ve siyaset ilişkisi ekseninde okumaktan neşet eden şüphelerinin ve iddialarının isabetli olmadığını göstermektedir. Meselâ, ‘Ubâde b. es-Sâmit (r.a.), Hz. Mu‘âviye’nin ordu komutanı olduğu bir savaşta daha önce duymadığı için şüphe ile yaklaştığı bir rivâyeti “Mu‘âviye hoşlanmasa da biz Resûlullâh’tan -sallallâhü aleyhi vesellem- işittiklerimizi mutlaka söyleyeceğiz” diyerek nakletmekte ısrar etmiş, eğer bu tavır ordudan uzaklaştırılmasına ve ganimetten mahrum bırakılmasına mal olsa bile buna da razı olduğunu ifade etmiştir (Müslim, Müsakat ve müzâra‘a 15, hadis no: 4145).